Kvartað var yfir breytingum á fyrirkomulagi í tengslum við sýnatöku við landamæri Íslands og gerðar athugasemdir við notkun bóluefna við COVID-19.
Ekki varð séð að kvörtunin lyti að tiltekinni athöfn, athafnaleysi eða ákvörðun stjórnvalds sem beindist að viðkomandi umfram aðra. Ekki voru því lagaskilyrði til að taka kvörtunina til frekari athugunar.
Umboðsmaður lauk málinu með bréfi, dags. 30. júní 2021, sem hljóðar svo:
Vísað er til kvörtunar yðar frá 25. júní sl. sem lýtur að breytingum á fyrirkomulagi í tengslum við sýnatöku við landamæri Íslands sem munu, eftir því sem fram hefur komið af hálfu heilbrigðisráðherra, taka gildi 1. júlí nk., þ.e. að því leyti að hætt verður að skima þá sem framvísa vottorðum um bólusetningu gegn COVID-19 eða fyrri sýkingu af völdum COVID-19. Auk þess gerir þér athugasemdir við notkun bóluefna við COVID-19.
Í tilefni af kvörtun yðar tek ég fram að samkvæmt 4. gr. laga nr. 85/1997, um umboðsmann Alþingis, getur hver sá sem telur sig hafa verið beittan rangsleitni af aðilum sem heyra undir eftirlit umboðsmanns Alþingis samkvæmt 1. og 2. mgr. 3. gr. laganna kvartað af því tilefni til umboðsmanns og skal hann þá lýsa þeirri úrlausn eða annarri háttsemi stjórnvalds sem er tilefni kvörtunar, sbr. 1. mgr. 6. gr. laganna.
Af framangreindu leiðir að starfsemi og málsmeðferð stjórnvalds verður að öllu jöfnu ekki tekin til almennrar athugunar hjá umboðsmanni Alþingis á grundvelli kvörtunar, þótt öllum sé frjálst að koma á framfæri við umboðsmann ábendingum um atriði af því tagi, heldur verður kvörtun að lúta að tilteknum athöfnum, athafnaleysi eða ákvörðunum stjórnvalda sem beinast sérstaklega að þeim sem leggur fram kvörtun eða varða beinlínis hagsmuni hans eða réttindi umfram aðra. Ekki er heldur gert ráð fyrir að umboðsmaður veiti almennar álitsgerðir samkvæmt beiðni eða svari almennum lögspurningum.
Ég fæ ekki séð af erindi yðar að kvartað sé yfir tiltekinni athöfn, athafnaleysi eða ákvörðun stjórnvalds í framangreindum skilningi, þ.e. þau atriði sem þér tilgreinið í kvörtun yðar varða ekki hagsmuni yðar eða réttindi umfram aðra, heldur varðar það almennt fyrirkomulag í tengslum við för yfir landamæri Íslands sem mælt er fyrir um í stjórnvaldsfyrirmælum og notkun tiltekinna bóluefna við framkvæmd valfrjálsrar heilbrigðisþjónustu. Er því ljóst að lagaskilyrði brestur til þess að ég geti tekið kvörtun yðar til frekari athugunar.
Með hliðsjón af framangreindu, og með vísan til 1. mgr. 10. gr. laga nr. 85/1997, um umboðsmann Alþingis, lýk ég hér með umfjöllun minni um mál yðar.