Atvinnuleysistryggingar.

(Mál nr. 11847/2022)

Kvartað var yfir einu og öðru vegna fyrirkomulags atvinnuleysistrygginga sem viðkomandi taldi ganga gegn stjórnarskrá. 

Ekki voru skilyrði til að umboðsmaður fjallaði um erindið þar sem starfssvið hans tekur ekki til starfa Alþingis.

  

Umboðsmaður lauk málinu með bréfi, dags. 12. október 2022.

  

   

Vísað er til kvörtunar yðar 16. september sl. þar sem þér komið á framfæri ýmsum athugasemdum sem lúta almennt að fyrirkomulagi atvinnuleysistrygginga samkvæmt lögum, sem þér teljið ganga gegn stjórnarskrá. Lýtur kvörtunin einnig að því að þér hafið ekki átt rétt á greiðslu atvinnuleysistrygginga á meðan þér voruð búsettir erlendis.                                                                 

Samkvæmt 1. mgr. 2. gr. laga nr. 85/1997, um umboðs­­mann Alþingis, er hlut­verk hans að hafa í umboði Alþingis eftirlit með stjórn­­sýslu ríkis og sveitarfélaga á þann hátt sem nánar greinir í lögunum og tryggja rétt borgaranna gagnvart stjórnvöldum landsins. Af ákvæðum laganna leiðir m.a. að það er ekki hlutverk umboðsmanns Alþingis að láta í té almennar álitsgerðir eða svör við almennum fyrirspurnum um gildandi rétt, heldur að fjalla um kvartanir yfir því að stjórnvöld hafi ekki í ákveðnum tilvikum farið að lögum eða fylgt vönduðum stjórnsýsluháttum í störfum sínum.

Af kvörtun yðar verður ekki ráðið að hún beinist að tiltekinni ákvörðun eða athöfn stjórnvalds, eftir atvikum Vinnumálastofnunar, er snerta rétt yðar til atvinnuleysistrygginga enda bendið þér á að meira en ár sé liðið frá því ákvarðanir lágu fyrir í málum yðar, sem þér mynduð ella mögulega kvarta yfir, sbr. 2. mgr. 6. gr. laga nr. 85/1997, um umboðsmann Alþingis. Því eru ekki skil­yrði að lögum fyrir því að ég fjalli frekar um erindi yðar.

Vegna kvörtunar yðar skal þess loks og getið að um rétt til greiðslu atvinnuleysistrygginga er fjallað í lögum nr. 54/2006, um atvinnuleysistryggingar. Í a-lið 4. mgr. 3. gr. laga nr. 85/1997 er kveðið á um að starfssvið umboðsmanns taki ekki til starfa Alþingis. Það er því almennt ekki í verkahring umboðsmanns að taka afstöðu til þess hvernig til hefur tekist með löggjöf sem Alþingi hefur sett. Í ákvæðum þessa stafliðar felst að ekki er unnt að kvarta til umboðsmanns yfir laga­setningu Alþingis. Þar sem ég fæ ekki betur séð en að efni kvörtunar yðar lúti að þáttum sem löggjafinn hefur tekið afstöðu til brestur því einnig á þessum grundvelli skilyrði til að kvörtun yðar verði tekin til frekari meðferðar.

Með hliðsjón af framangreindu lýk ég athugun minni á kvörtun yðar með vísan til 1. mgr. 10. gr. laga nr. 85/1997.