Bréf

Vísað er til kvörtunar yðar til umboðsmanns Alþingis 29. júní sl. sem beinist að Vegagerðinni, Reykjavíkurborg og Kópavogsbæ og lýtur að töfum á svörum við framkominni tillögu að sátt vegna úrskurðar kærunefndar útboðsmála í máli nr. 4/2020. Með úrskurðinum felldi nefndin m.a. ákvörðun fyrrgreindra stjórnvalda 24. janúar 2020 um val á þátttakendum í forvali úr gildi og komst jafnframt að þeirri niðurstöðu að þau væru skaðabótaskyld gagnvart kærendum í málinu, þ. á m. arkitektastofunni X sf., en þér munið hafa komið fram fyrir hönd hennar.

Af lögum nr. 85/1997, um umboðsmann Alþingis, leiðir að umboðsmaður veitir, að tilteknum lögbundnum skilyrðum fullnægðum, þeim sem þess óskar álit sitt á því, eftirá, hvort stjórnsýsla hafi farið fram í samræmi við lög, vandaða stjórnsýsluhætti og þær siðareglur sem tilgreindar eru í lögunum, sbr. 2., 3., 4. og 6. gr. laganna. Almennt verður mál ekki tekið til með­ferðar af hálfu umboðsmanns á grundvelli kvörtunar fyrr en það hefur verið endanlega til lykta leitt.

Þegar umboðsmanni berast kvartanir vegna tafa á afgreiðslu mála eða erinda og fyrir liggur að mál hefur verið til meðferðar í nokkurn tíma og sá sem í hlut á hefur ítrekað erindi sitt hefur almennt, þrátt fyrir áður­nefnda reglu, verið farin sú leið að spyrjast fyrir um hjá stjórn­valdinu hvað líði afgreiðslu viðkomandi máls. Þetta hefur ekki síst verið gert til þess að greiða fyrir því að borgararnir fái sem fyrst úr­lausn sinna mála enda hefur reyndin í flestum tilvikum verið sú að stjórnvaldið hefur brugðist við og afgreitt málið eða gefið skýringar á því hvað hafi valdið töfunum og hvenær ráðgert er að afgreiða málið. Í þessum tilvikum lýkur umboðsmaður þá athugun sinni á málinu. Þegar niður­staða liggur ekki fyrir hefur umboðsmaður hins vegar gætt varfærni við að taka afstöðu til þess að hvort tafir sem orðnar eru á tilteknum stjórn­sýslu­málum sem enn eru til meðferðar í stjórnsýslunni séu óeðlilegar eða óréttlættar í skilningi málshraða­reglunnar, þ.e. að afgreiðsla málsins hafi dregist „óhæfilega“ að teknu tilliti til sjónarmiða um atriði eins og umfang og eðli máls og almennt álag í starfsemi við­komandi stjórnvalds.

Samkvæmt gögnum sem fylgdu kvörtun yðar óskaði lögmaður Vegagerðarinnar eftir því 19. maí sl. að þér senduð afrit af umboði yður til handa. Í tölvubréfi lögmannsins til yðar 1. júní sl. kom fram að fyrirliggjandi umboð þætti ekki fullnægjandi og var því jafnframt nánar lýst hvað þyrfti að mati lögmannsins að koma fram í því. Þá kom fram að sáttatillagan væri í skoðun og henni yrði svarað þegar fullnægjandi umboð hefði borist. Í reynd snýst málið því um ágreining um það hvaða heimildir fyrirliggjandi umboð yðar felur í sér í tengslum við samningaviðræður sem enn eru yfirstandandi. Ekki hefur verið litið svo á að það falli undir lögbundið hlutverk umboðsmanns að grípa inn í slík samskipti.

Með vísan til framangreinds læt ég athugun minni á málinu lokið, sbr. 1. mgr. 10. gr. laga nr. 85/1997, um umboðsmann Alþingis. Ef þér teljið tilefni til getið þér leitað til mín á ný þegar málið hefur verið leitt til endanlegra lykta og yrði þá tekin afstaða til þess að hvaða marki það getur komið til athugunar umboðsmanns.